Bijna ieder kind gaat door een of meerdere fases met angsten. Bang voor het donker, bang om alleen te zijn of bang voor monsters. De logische neiging van veel ouders is dan om het kind gerust te stellen. "Het donker is niet eng, ik ben vlakbij je, monsters bestaan niet." Helaas werkt dit vaak averechts. Je negeert namelijk de gevoelens van het kind en geeft ze er eigenlijk nog een probleem bij. Blijkbaar mogen ze niet bang zijn, maar ze zijn het wel. Dat die monsters er niet zijn, dat snapt een peuter niet. We zeggen niet voor niets: "De beste plek om monsters te vinden is niet onder je bed, maar in je hoofd." Maar wat moet je dan? Koop een zak chips en neem een voorbeeld aan de vader van Sem (3).
Mijn driejarige zoontje kreeg steeds meer last van angst voor monsters. Goed praten kan hij nog niet maar 'aargh papa ssst, monser komt' hoorde ik hem steeds vaker zeggen.
's Avonds kreeg ik steeds meer problemen met hem naar bed brengen omdat er meerdere monsters hem om de hoek op stonden te wachten. Op een dag ben ik 's avonds een missie met hem begonnen. We zijn als twee avonturiers gewapend met een zaklamp en een bak chips op zoek gegaan naar het allergrootste monster dat er is. Wat hij namelijk niet wist is dat monsters naast kleine kindjes oppeuzelen ook gek zijn op chips.
We verstoppen ons onder de tafel, achter de bank en zelfs op de wc met de lampen uit. Uiteindelijk vonden we het aller aller grootste monster dat je je maar kan voorstellen. Zo heldhaftig als we zijn, zijn we er gewoon op afgestapt. Mijn zoontje hield z'n handjes voor z'n ogen maar hij deed het heel goed. Het monster was nogal verbaasd dat we zo op hem afstapten en ik heb hem een aanbod gedaan dat hij niet kon weigeren. Hij mocht mee onze chippies opeten maar dan zou hij Sem met rust laten en tegen alle kleinere monsters zeggen dat Sem z'n vriend is.
En het werkte. Sem, ik en het mega monster hebben heerlijk de chippies opgepeuzeld op de bank en toen was het bedtijd. Sem was zo blij met z'n dikke vriend dat hij mee mocht in z'n bed. Dat was nogal een gedoe want Sem heeft een boomhut bed en het monster past er maar net in met z'n dikke kont. We hebben er erg om gelachen.
Nu weken verder is hij nog steeds dikke matties met z'n grote vriend. Ze eten samen, spelen samen, slapen samen. Sem geeft af en toe zelfs z'n lievelingsknuffeltje aan hem als het monster om wat voor een reden dan ook verdrietig is. Ik weet dat dit een tijdelijke oplossing is. Maar Sem voelt zich nu veiliger dan ooit, en gaat weer netjes slapen.
Het ontkennen van angsten bij kinderen en ze geruststellen door te zeggen dat ze niet bang hoeven te zijn, monsters niet bestaan of dat ze zich aanstellen, werkt niet. Bij Omdenken noemen we dit ‘contrasteren’. De één vertoont gedrag, en de ander is geneigd het tegenovergestelde gedrag te vertonen. Bang? Word rustig! Verdrietig? Word vrolijk! Lusteloos? Word energiek!
Helaas. Zodra de ander contrasteert, voelen we ons onbegrepen, niet gezien en ontkend in ons gevoel. De ander accepteert ons niet, de ander wil ons veranderen. Het gevolg is averechts. Als we ons niet begrepen voelen, gaan we ons nog meer op onze stellingen terugtrekken en wordt de tegenstelling alleen maar nog groter.
Je kunt ook meebewegen. De gevoelens van de ander serieus nemen. Bij Omdenken noemen dat ‘spiegelen’. Zeg ‘ja’ tegen alles waar de ander mee komt en onderdruk je neiging om de ander te veranderen.
Het mooie is, dan kan er soms iets magisch gebeuren. Zoals dikke matties worden met het monster waar je eerst zo bang voor was.
In dit boek vertelt Berthold Gunster nog veel meer over contrasteren en spiegelen en hoe je die vaardigheid in kunt zetten om lastig gedrag om te buigen in nieuwe mogelijkheden en meer verbinding.
Kunnen ze dat bij jou op het werk ook goed gebruiken? Denk dan eens aan het boeken van een Ik ben oké, jij bent een sukkel! Show. Een interactieve show vol humor, inzichten en handvatten om iedereen binnen jouw team of organisatie meer verbinding te laten ervaren. Nog nooit was “gedoe op de werkvloer” zo’n bron van inspiratie.
Wil je geen enkele moeite hoeven doen om ieder week ons omdenkverhaal te lezen? Schrijf je dan nu in voor onze nieuwsbrief en je vindt iedere zondagochtend een grappig, creatief of inspirerend verhaal in jouw mailbox.
Iedere zondag lees je op deze website een Omdenkverhaal. Kom je zelf zo'n verhaal tegen? Bijvoorbeeld in de krant, op je werk, thuis of online. Of heb je zelf iets omgedacht dat perfect past tussen alle Omdenkverhalen op deze website? Laat het ons dan vooral weten, want we zijn altijd op zoek naar fraaie voorbeelden. Mail jouw verhaal of tip naar contact@omdenken.nl. Dank je wel!