zakelijk

Omdenken bij jouw organisatie? Dat kan!

Boek ons
Denk mee

Puberzoon

18-05-2014
Help Puberzoon

Ageeth worstelde al een tijdje met problemen met haar zoon. Het is namelijk een enorme puber en hij lapt alle regels aan zijn laars. Straffen werkt niet en negeren vindt ze ook lastig. Ze vroeg jullie om haar te helpen haar probleem om te denken en een manier te vinden om met haar puberzoon om te gaan.

Het probleem is als volgt:

Mijn zoon van 13 jaar is ontzettend aan het puberen. Hij wil niks en als je regels stelt over bijvoorbeeld op tijd thuis zijn, lapt hij die aan zijn laars. Doet exact wat hij zelf wil. Als hij een gesprek met mij als moeder heeft, blijft hij gewoon met zijn telefoontje spelen. Hij ligt het liefst hele dag op bed om vervolgens ’s nachts met zijn telefoontje te spelen. Soms begrens ik hem, bijvoorbeeld door hem op tijd thuis te laten komen om te eten. Als hij er dan niet is en ik vervolgens straf geef door aan te geven dat hij binnen moet blijven, gaat hij finaal door het lint. Dat heeft laatst zelfs tot het inslaan van het raam van de achterdeur geleid. Het lijkt wel alsof ik hem totaal niet kan bereiken en hij zich niets van mij aantrekt. Alles is mijn schuld, zegt hij…

Negeren probeer ik wel maar wat moet ik te doen met regels waar hij zich echt aan moet houden maar dat gewoonweg niet doet? Als ik er wat van zeg en het consequenties heeft, gaat hij door het lint. Graag jullie advies bij het omdenken in deze.

Jullie reageerden weer in grote getalen om Ageeth te helpen met haar probleem. Ook kregen we een aantal reacties van jonge mensen die zich hun eigen puberteit nog goed konden herinneren en dus uit eigen ervaring spraken. Bedankt weer voor het meedenken! Om deze meedenker af te sluiten, hebben we de belangrijkste en meest voorkomende reacties samengevat.

Communicatie

In eerste instantie zochten veel mensen een oplossing op het gebied van communicatie. Volgens veel meedenkers was straffen zeker niet de oplossing voor dit probleem. Straffen werkt niet. Wat belangrijk werd gevonden, is dat Ageeth en de puberzoon met elkaar in gesprek gaan waarbij Ageeth echt goed naar haar zoon luistert. Dit gesprek moet zowel over de puber zelf als over de regels gaan. Waarom reageert haar zoon op een bepaalde manier op bepaalde situaties? Wat heeft hij nodig? In veel reacties is te lezen dat het zinvol kan zijn je kind meer autonomie en verantwoordelijkheid te geven. Begrens of bescherm hem minder en laat hem daarbij fouten maken, en laat hem daar ook van leren. Ook over de regels moet duidelijkheid zijn. Waarom leg je bepaalde regels op? Betrek jouw puber ook bij jouw beslissingen over de regels. Leg ze hem niet zomaar op, maar stel ze bijvoorbeeld samen op. Hoe denkt hij erover?

Mogelijkheden

Ook werd dit probleem door veel mensen op een mooie manier omgedacht. Veel mensen begonnen bij de basis van omdenken; kijken naar de feiten. Dat Ageeth haar zoon verslaafd was aan zijn smartphone, werd gezien als een feit en van daaruit werd gekeken hoe hiermee omgegaan kon worden. Veel meedenkers opperden dat het misschien een idee was om haar zoon via de smartphone aan te spreken, bijvoorbeeld via Whatsapp. Dit is immers de manier waarop hij tegenwoordig communiceert. In lijn hiervan zeiden veel meedenkers dat Ageeth moest meebewegen en haar zoon uiterst serieus moest nemen. Dit zou bijvoorbeeld kunnen met het te laat komen voor het eten. Is hij niet op tijd voor het eten? Prima, krijgt hij geen eten. Wil hij iets niet? Zorg er voor dat hij het ook echt met geen mogelijk kan doen. Laat hem weten dat jij weet dat hij het écht heel zwaar heeft als puber.

Ook werd genoemd dat spiegelen een goede manier zou kunnen zijn om met dit probleem om te gaan. Hou je net als je zoon niet aan de regels, neem ook niet je verantwoordelijkheid. Stop bijvoorbeeld met het wassen van zijn kleding, kom ook later thuis en maak geen eten voor hem. Wees zelf een puber. Heerlijk!

Is er wel een probleem?

Als laatste werd door sommige mensen deze kwestie niet eens als een probleem gezien. Ze stelden dat het opzoeken van grenzen hoort bij de puberteit en dat zijn gedrag dus niet meer dan normaal is. Haar zoon is bezig met zich losmaken van zijn moeder. Het mooie aan ontwikkelen is dat hij zelf zijn grenzen verkent en hierbij een eigen identiteit ontwikkelt. Er is dus geen probleem en Ageeth mag heel erg blij zijn met haar zoon die zich op een natuurlijke manier ontwikkelt tot een mooie, volwassen en zelfstandige man.

Tot slot een advies dat veel meedenkers Ageeth meegeven: Vergeet jezelf niet!

Alle meedenkers wederom bedankt voor de wijze woorden. We hebben helaas ondanks herhaalde poging niets meer vernomen van Ageeth, maar hopen van harte dat het met haar en haar zoon goed gaat.

Zit je trouwens zelf met een probleem en ben je benieuwd hoe onze meedenkers daar tegenaan kijken? We zijn weer op zoek naar nieuwe problemen om onze tanden in te zetten! Mail ons en we bekijken samen of jouw inzending geschikt is voor deze rubriek.

18-05-2014
Omdenken bij jouw organisatie?
Dat kan!
Bekijk de mogelijkheden